Vertel mij jouw dromen, Diederik !
Daar was hij weer; de gedreven partijleider van de de PvdA. In Nieuwsuur moeten hij zich tijdens een pittig twee gesprek met een belegger verdedigen tegen zijn wens de belastingdruk voor vermogenden te verhogen. Als snel verzande het gesprek in geneuzel over procenten en wie er dan wel het slachtoffer van zou worden. Polemiek is nu eenmaal beter voor de kijkcijfers dan visie en duiding.
Een visie vervult met onzekerheden en twijfel past niet meer in de spetterende, dynamisch werkelijkheid die ons door de media worden voorgeschoteld. Maar plots, was daar de veelzeggende uitspraak van de belegger richting politicus, dat het een “dromerige” theorie was. ” U droomt ! ” verweet hij zijn opponent.
Dat is geen verwijt, Diederik, maar een kans !
En je liet het voorbij gaan. Je had moeten zeggen dat dit jouw missie is. Een politicus moet dromen. Dat is zijn roeping. Dromen of het niet het anders kan. Rechtvaardiger, vrediger, gelukkiger. Een streven naar een vreedzaam, gelukzalig leven voor zoveel mogelijk mensen, gebaseerd op een zo zuiver mogelijk idee van alle aspecten van ons bestaan. Dat is waar elke politicus van zou moeten dromen.
Maar uit de monden van de politici klinkt voornamelijk wat moet, wat niet kan, wat onbetaalbaar is, wat onvermijdelijk is, waar we bang voor moeten zijn, wat slecht voor ons is en wat het niet wel kost. Pragmatisme en technocraten die bang zijn dat dromen zullen bedriegen en niet willen inzien dat wij hun dromen nodig hebben om in te kunnen geloven. Al was het maar om de onvermijdelijke onzekerheid dragelijk te maken.
Ik snak al lange tijd naar een droom, Diederik. Vertel mij jouw dromen, dan beloof ik een gang naar de stembus te overwegen.
TvT
16-05-2014