Ik ben glad vergeten uit welk boek of welke film ik deze uitspraak heb opgerakeld. Maar de oproep ” Weest Nederig” vond ik zo treffend. Het leek mij een belangrijk advies om eens in onze loge onder de aandacht te brengen. Ik meen dat nederigheid ons kan helpen in de zoektocht naar wat mensen verbindt.
Ik was verbaasd te lezen dat nu zelfs de psychologie in het verschijnsel “nederigheid” al een onderzoeksgebied heeft gevonden. (zie de Wetenschapsbijlage in NRC dd. 4/5 januari 2014)
Volgens een van de onderzoekers, Sonja Lyubomirsky, wordt nederigheid gekenmerkt door een gezond, robuust zelfvertrouwen; de eigen fouten onder ogen kunnen zien; openstaan voor nieuwe informatie; gericht zijn op anderen en iedereen gelijkwaardig achten. En, zo menen de psychologen, nederigheid is geen stabiele eigenschap en kan dus worden aangeleerd en gecultiveerd.
Toe maar !
De vermanende oproep tot “nederigheid” blijkt meer hout te snijden dan ik aanvankelijk dacht. Als ik de psychologen mag geloven blijkt dus het offer, nl een deel van mijn ego opgeven, de moeite van het proberen waard.
Het wachten is op een gebruiksaanwijzing hoe ik dat kan leren. Met vallen en opstaan hoogstwaarschijnlijk. Tot die tijd zal ik het moeten doen met de uitspraak van de Britse schrijver C.S. Lewis die in het artikel van de NRC wordt geciteerd.
Lewis definieert nederigheid als ” not thinking less of yourself, but thinking of yourself less.”
Ton van Til